تاثیر روف گاردن در توسعه پایدار سازی و ارتقای کیفیت زندگی شهری

بام سبز رویکرد جدیدی در عرصه معماری و شهرسازی نوین به حساب می آید که سابقه آن به دهه ۱۹۶۰ میلادی می رسد و عملیات احداث و اجرایی آن در بناهای بلند مرتبه توسط اکثر کشورهای جهان، به خصوص در اروپا مورد توجه قرار گرفته است. بام سبز به عنوان اکولوژیک مدرن شهرسازی، از عناصر پایدار در طراحی های اکولوژیکی به شمار می رود که در آن رویش گیاهان مختلف در سطح بامهای ساختمانی شکل می گیرد و انجام این کار تا حد قابل توجهی در کاهش میزان گرد و خاک موثر بوده و از بناهای ساختمانی در برابر اشعه ها و افزایش اکسیژن هوا تاثیر گذار می باشد. بدون تردید با بهره مندی از بام های سبز در طراحی های معماری و شهرسازی به جای مقابله با طبیعت، به پایداری شهرها و رشد و توسعه آن در راستای حفاظت از محیط زیست می رسیم و در عین حال نیز بستری از باغچه پشت بامی را به سلیقه ساکنان بنای مورد نظر فراهم کرده که در روحیه و آرامش آنان می تواند بسیار موثر هم باشد. رشد جمعیت، محدودیت اراضی و ضرورت ایجاد فضای سبز باعث شد مسئولان شهری برای گسترش فضای سبز از رویکرد بام سبز استفاده کنند در این راستا از پشت بام ها به عنوان بستر مناسبی برای ایجاد فضای سبز در شهرها استفاده شد. هدف مقاله حاضر نقش بام سبز در پایدار سازی و ارتقای کیفیت محیط زیست شهری می باشد. نتایج پژوهش ها نشان می دهد کمبود زمین و ارزش بالای آن در مراکز شهرها و کلانشهرها و افزایش جمعیت و ساخت و سازهای سوداگرایانه از یک سو و ایجاد کاربری جدید شهری، برای پاسخگویی به نیاز روز افزون در این مراکز از سوی دیگر سبب توسعه شهر فشرده، کاهش سهم و سرانه فضای سبز در این مراکز گردیده و مشکلات زیست محیطی و اجتماعی مختلفی را ایجاد نموده است. در نتیجه طرح بام سبز یکی از راه های افزایش سرانه فضای سبز شهری محسوب می شود که در برخی کشورها مورد توجه مدیران شهری قرار گرفته است. برای استقبال شهروندان از طرح بام سبز باید ویژگی ها و مزایای ایجاد آن اطلاع رسانی شود و این فرهنگ را در مردم ایجاد کنیم؛ همچنین شهرداری می تواند بسته های تشویقی مثل تخفیف عوارض ساختمان در صورت ایجاد بام سبز در نظر بگیرد تا شهروندان را برای اجرای این طرح تشویق کند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کیفیت محیط زیست شهری ، بام سبز