تعیین بهره ورترین اندازه مقیاس واحد تولیدی با استفاده از فرآیند دومرحله ای بر اساس سطح تقاضا

در دنیای واقعی، واحدهای تصمیم گیری وجود دارند که در آن ها فرآیند تولید را می توان به صورت یک فرآیند دومرحله ای یا چندمرحله ای در نظر گرفت. برای ارزیابی این نوع واحدها از روش تحلیل پوششی داده های شبکه ای استفاده می شود. در این مقاله، واحدهای دومرحله ای موردبررسی قرارگرفته است که در فرآیند دومرحله ای، خروجی های مرحله اول، ورودی های مرحله دوم هستند که اصطلاحا به آن ها "اندازه های میانی" می گویند. هدف این تحقیق، تعیین و بررسی بهره ورترین اندازه مقیاس واحدهای تولیدی با استفاده از فرآیند دومرحله ای بر اساس سطح تقاضا است. در این راستا، ضمن تعیین واحدهای MPSS  با روش های DEA  کلاسیک، به تعمیم آن در مدل های دومرحله ای می پردازیم. سپس حداکثر و حداقل مقدار تولید واحدهای تولیدی که در بهره ورترین اندازه مقیاس قرار دارند را در هرکدام از مراحل به طور جداگانه به دست می آوریم و سپس آن را برای کل فرآیند تعمیم می دهیم؛ همچنین عرضه و تقاضا به عنوان دو شاخص خروجی در نظر گرفته شده است. ابتدا سطح تقاضا را برای هرکدام از مراحل به طور جداگانه تعیین می نماییم، سپس به کل فرآیند می پردازیم؛ به طوری که بتوان حداکثر و حداقل مقدار تقاضا را به دست آورد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده های شبکه ای ، بهره ورترین اندازه مقیاس ، تقاضا