مسئولیت بین المللی دولت حامی در بهره برداری از منابع ناحیه در پرتو بایسته های حقوق بین الملل محیط زیست

تعهدات دولت حامی، تابع مسئولیت ناشی از بایسته های حقوق بین الملل محیط زیست است. تعهدات دولت حامی در حفاظت از محیط زیست ناحیه دارای ماهیت مقتضی، ارزیابی، احتیاط، پیشگیری، کنترل و جبران است. با وجود این، اگر دولت حامی کلیه اقدامات لازم و مناسب در حد توان و امکانات خویش را برای پای بندی پیمانکار تحت حمایت انجام داده باشد، جبران خسارات ناشی از فعالیت پیمانکار برعهده آن نیست. این وضعیت به معنای جبران نشدن خساراتی است که ناشی از فعالیت پیمانکار برای بهره برداری از منابع ناحیه است. حال آن که جامعه بین المللی نباید خسارات وارد شده از فعالیت های پیمانکار به محیط زیست دریاها را در هر صورت متحمل شود. بی تردید ناتوانی دولت حامی در کنترل و الزام پیمانکار به تبعیت مطلق از استانداردهای بین المللی در اکتشاف و استخراج منابع دریاها نباید به حساب جامعه بین المللی گذاشته شود. ضروری است که دولت حامی به نحو مطلق مسئولیت خسارات وارد شده از سوی پیمانکار را برعهده داشته باشد. اگر ورود خسارات ناشی از تقصیر پیمانکار است، دولت حامی آن را جبران کند و سپس از وثیقه های پیمانکار کسر کند. اگر ورود خسارات ناشی از سهل انگاری دولت حامی است، همو خسارت را جبران کند تا این که در هر صورت خسارات وارد شده به محیط زیست دریاها بدون جبران باقی نماند و صدمات آن بر پیکره جامعه بین المللی تحمیل نشود.  

کلیدواژه ها:

کنوانسیون حقوق دریاها ، حقوق بین الملل محیط زیست ، دولت حامی ، محیط زیست دریاها ، حقوق مسئولیت بین المللی