اثربخشی واقعیت درمانی بر ترس از صمیمیت و خیانت زناشویی زوجین دارای مشکلات بین فردی شهر بابل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر ترس از صمیمیت و خیانت زناشویی زوجین دارای مشکلات بین فردی بود. روش این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین دارای مشکلات بین فردی شهر بابل در سال ۱۴۰۰ بودند. نمونه آماری در این پژوهش شامل ۳۰ نفر زوجین دارای مشکلات بین فردی ۱۵ نفر برای گروه کنترل و ۱۵ نفر برای گروه آزمایش که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. ابزارگرد آوری دادها پرسشنامه ترس از صمیمیت دسکاتنر و ثلن و پرسشنامه خیانت زناشویی واتلی بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و از آمار استنباطی با رعایت مفروضه های از تحلیل کوواریانس چند متغیره MANCOVA با نرم افزار spss نسخه ۲۶ انجام شد. یافته ها ی پژوهش نشان داد که آموزش واقعیت درمانی بر ترس از صمیمیت و خیانت زناشویی زوجین دارای مشکلات بین فردی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، ترس از صمیمیت ، خیانت زناشویی ، زوجین.