پراگماتیسم و آموزش و پرورش

آشنایی با اهداف تربیتی مکاتب فلسفی و مقایسه انها با یکدیگر به سبب انکه میتواند سبب ایجاد شناخت و اگاهی، وبروز روحیه نقادی نسبت به خط مشی ها و برنامه ریزی های اموزشی شود ، مفید و کارامد است. بررسی مکتب پراگماتیسم و رویکردهای برآمده از آن نشان میدهد که آنها فلسفه و تفکر را همانند ابزاری برای حل مسائل بشری می دانند و در ایجاد نگر شی نو به مسائل تعلیم و تربیت، توجه به علاقه و انتخاب معلمان، ایجاد پیوند و ارتباط مسائل جامعه و نظام آموزشی، توجه بیشتر به یادگیری مبتنی بر دست ورزی و تجربه کردن، تغییر نقش معلم و تعامل بین ابعاد اجتماعی و فردی انسان نقش دا شته و دارند.دیدگاه پراگماتیسم بر عمل گرایی و اصالت به عمل ، تجربه و حل مساله تاکید دارند. معیار تعیین ارزش پراگماتیسم مطلوبیت و سودمندی در زندگی شخصی و اجتماعی ا ست. مطالعه حا ضر از نوع مطالعات فلسفی است که با رویکرد توصیفی تفسیری صورت می گیرد. به دلیل تنوع و گستردگی مسائل آموزشی و از طرفی اهمیت غیرقابل انکار آنها، در این مقاله به بررسی و مقایسه نقش معلم، شاگرد، مدرسه، روش های تدریس و اهداف تعلیم و تربیت در دیدگاه پراگماتیسم می پردازیم. عمده ترین نتایج حاصله از این نوشتار عبارتند از: در خصوص مبانی فلسفی مکتب پراگماتیسم، ماهیت حقیقی هستی، تجربه نامعین و متکثر؛ در معرفت شنا سی، فراهم شدن زمینه های یادگیری و راهنمایی غیرمستقیم دانش آموز و نسبی و تجربی بودن معرفت؛ در ارزش شنا سی، مربوط به آگاهی در روابط نظم اخلاقی جهانی و نسبی و برا ساس نتیجه عمل بودن. همچنین نتایج نشان می دهد که از منظر پراگماتیسم، بنیاد ارزش ها در فعالیت های فردی و اجتماعی نهفته است؛ یعنی دامنه ارزش ها تا حدی است که به طور مستقیم و غیرمستقیم، اثری عملی در جریان زندگی فردی و اجتماعی داشته باشند. و با رد ذاتی بودن ارزش ها به نسبیت گرایی در این مورد دامن میزند.

کلیدواژه ها:

پراگماتیسم ، تعلیم و تبیت ، نظام آموزشی ، یادگیری