درآمدی بر مولفه اجتماعی شایسته سالاری (با محوریت نهج البلاغه)

امروزه شایسته سالاری در میزان موفقیت سازمان ها در دستیابی به اهداف سازمانی به عنوان یک اصل مدیریتی مورد توجه است. این اصل، ذیل مدیریت منابع انسانی در بخش مربوط به شرایط احراز شغل تعریف می شود. احراز این شرایط، نیازمند شایستگی های گوناگون از جمله صلاحیت های اجتماعی است. حضرت امیر به عنوان حاکم اسلامی، نسبت به این موضوع مهم در قالب اقدامات، سخنان و نامه های متعدد به کارگزاران خویش، عنایت ویژه ای داشتند. در راستای شناسایی مقوله های عمده اجتماعی، مقوله هسته و پوشش دهنده این مقوله ها و نیز ایجاد پیوند میان آن ها در سیره امام علی علیه السلام با محوریت نهج البلاغه، از روش داده بنیاد یا زمینه ای بهره برده شده است. در بررسی به عمل آمده، ضمن استخراج مفاهیم پایه و محوری طی چند مرحله، نهایتا به شش مقوله عمده (توان رهبری، روحیه تعامل گرایی، انسجام گرایی، مدیریت رفتار، التزام و تعهد و عدالت محوری) دست یافتیم که مفهوم «اعتبار اجتماعی یا حسن سابقه» به عنوان مقوله هسته، در نتیجه یک فراگرد چند مرحله ای در میان سایر مقوله های عمده، انتزاع شد.

کلیدواژه ها:

امام علی (ع) ، نهج البلاغه ، شایسته سالاری ، منابع انسانی ، مولفه های اجتماعی مدیریت