بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی در شرایط عدم اطمینان

در این پژوهش تاثیر عدم اطمینان های خاص بر بکارگیری روش های پیشرفته بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی توسط شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفته است. هدف بررسی این موضوع است که تحت چه شرایطی روش های بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی در بین شرکت ها متفاوت است و چه چیز حاکم بر این تفاوت ها می باشد. تاکید این مطالعه بر چهار عنصر شناسایی عدم اطمینان، تحلیل عدم اطمینان، تعدیلات ناشی از عدم اطمینان و قواعد انتخاب بودجه بندی سرمایه ای در فرآیند تصمیم گیری بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی است. در این مطالعه نحوه عمل سازمان ها در فرآیند بودجه بندی سرمایه در قالب چهار مرحله مذکور شناسایی سپس اقدام به طبقه بندی آن ها به عنوان استفاده کنندگان از روش های ساده و پیشرفته شده است و با در نظر گرفتن میزان اهمیتی که سازمان ها برای عدم اطمینان های موردنظر قائل هستند، اقدام به آزمون فرضیه تحقیق شده است. طبق چارچوب درنظر گرفته شده برای مطالعه عدم اطمینان در این پژوهش مدیران ممکن است ابهام را در محیط عمومی، صنعت و شرکت درک کنند. این چارچوب فرصتی را برای تحلیل اثرات عدم اطمینان های برون شرکتی (شامل عدم اطمینان رقابتی، نرخ ارز، عدم اطمینان سیاسی) و عدم اطمینان های درون شرکتی (شامل عدم اطمینان رفتاری و وصول مطالبات) در روش های بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی ارائه می دهد. در جمع آوری اطلاعات جهت آزمون فرضیه پژوهش از پرسشنامه استفاده شده است. مسایل مربوط از دید مدیران دایره مالی شرکت های فعال پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارزیابی گردیده است. از این رو تعداد ۱۵۳ پرسشنامه قابل استفاده جهت بررسی موضوع جمع آوری گردید. یافته های پژوهش حاکی از آنست که افزایش در عدم اطمینان های خاص بر بکارگیری روش های پیشرفته جریان نقدی خروجی و بودجه بندی سرمایه ای تاثیر می گذارد. بنظر می رسد به طور ویژه، افزایش در عدم اطمینان رویه ها، نرخ تورم، عدم اطمینان ذاتی، عدم اطمینان ورود به صنعت، نیروی انسانی، تعهدات و وصول مطالبات بر بکارگیری روش های پیشرفته بودجه بندی سرمایه ای و جریان نقدی خروجی در تصمیم گیری ها موثر باشند.

کلیدواژه ها:

بودجه بندی سرمایه ای ، جریان نقدی خروجی ، شرایط عدم اطمینان