تاثیر الگوی پراکنش درختان بر برآورد تراکم با روش نمونه برداری نزدیک ترین فرد: مطالعات موردی در درختزارهای بنه زاگرس و توده های شبیه سازی شده

روش های فاصله ای و برآوردکننده های تراکم آنها ممکن است اندازه گیری های اریب داشته باشند مگر اینکه توده درختان مورد بررسی دارای الگوی مکانی تصادفی باشند. بنابراین، این پژوهش با هدف ارزیابی اثر آرایش مکانی درختان بنه بر نتایج اندازه گیری تراکم به وسیله روش نزدیک ترین فرد در درختزارهای زاگرس و کاربرد یک ضریب تصحیح بر پایه الگوی مکانی درختان انجام شد. یک توده کپه ای از درختان بنه با مساحت ۴۵ هکتار در درختزارهای زاگرس انتخاب شد و دو توده تصادفی و پراکنده با تراکم و مساحت مشابه شبیه سازی شدند. فاصله تا نزدیک ترین فرد و همسایه از ۴۰ نقطه نمونه برداری در یک شبکه ۱۰۰ × ۱۰۰ متر در هر سه توده اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که روش نزدیک ترین فرد با برآوردکننده باچلر نتوانست تراکم را در هر سه توده به درستی محاسبه نماید. با استفاده از ضریب تصحیح برگرفته از الگوی مکانی درختان، تراکم بدون اختلاف معنی دار با تراکم واقعی در توده ها اندازه گیری شد. این پژوهش نشان داد که مد نظر قرار دادن آرایش مکانی درختان می تواند نتایج حاصل از روش نزدیک ترین فرد با برآوردکننده باچلر را برای اندازه گیری تراکم بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

Spatial pattern ، Batcheler ، Wild pistachio ، Density ، Zagros ، Nearest individual. ، الگوی مکانی ، باچلر ، بنه ، تراکم ، زاگرس ، نزدیک ترین فرد