نقش خودپنداره و ادراک استیگما در بهزیستی روانشناختی زنان نابارور شهر یزد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش خودپنداره و ادراک استیگما در بهزیستی روانشناختی زنان نابارور شهر یزد بود. روش این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، تحقیق توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری در شهر یزد بود. از میان جامعه آماری تعداد ۱۱۶ زن نابارور بصورت تصادفی انتخاب شدند نتایج حاصل از تحقیق در سطح اطمینان ۹۵ % نشان می دهد که متغیر خودپنداره و استیگما رابطه معناداری با بهزیستی روانشناختی زنان نابارور دارد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، ادراک استیگما ، بهزیستی روانشناختی ، ناباروری