نقش باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و خودکارآمدی ریاضی در پیش بینی پیشرفت ریاضی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و خودکارآمدی ریاضی با پیشرفت ریاضی دانش آموزان انجام شد. در این پژوهش نمونه ای با حجم ۶۰۰ شرکت کننده به روش خوشه ای تصادفی از میان دانش آموزان دختر و پسر(۲۶۳ پسر و ۳۳۷ دختر) پایه اول دبیرستان های شهرستان فیروزآباد انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر، پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری و پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی میدلتن و میگلی به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. همچنین نمره دانش آموزان در درس ریاضی در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۳۹۲- ۱۳۹۱به عنوان ملاک پیشرفت ریاضی در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که از بین مولفه های باورهای انگیزشی مولفه های جهت گیری درونی هدف، خودکارآمدی عملکرد یادگیری، کنترل باورهای یادگیری، جهت گیری درونی هدف و ارزش تکلیف؛ از بین مولفه های باورهای معرفت شناختی مولفه های قطعیت دانش و توانایی ثابت و متغیر خودکارآمدی ریاضی توانستند پیشرفت ریاضی را پیش بینی کنند. با توجه به این نتایج می توان گفت بین متغیر های باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و خودکارآمدی ریاضی رابطه معناداری وجود دارد. بنابراین، با مداخله و بهبود باورهای معرفت شناختی، باورهای انگیزشی و همچنین خودکارآمدی ریاضی دانش آموزان، می توان بهبودی در پیشرفت تحصیلی آنها ایجاد نمود.

کلیدواژه ها:

باورهای معرفت شناختی ، باورهای انگیزشی ، خودکارآمدی ریاضی ، پیشرفت ریاضی