بررسی مقایسه ای رابطه ی نیازهای بنیادی روان شناختی خود تعیین گری و سازگاری فردی در دانش آموزان تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای رابطه ی نیازهای بنیادی روان شناختی خودتعیین گری و سازگاری فردی دانش آموزان تیزهوش و عادی می باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. بدین منظور۲۸۰ نفر از دانش آموزان تیزهوش و عادی مدارس شهر زاهدان با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های شخصیت کالیفرنیا و مقیاس نیازهای روان شناختی اساسی پاسخ دادند. نتایج نشان داد، خودتعیین گری دانش آموزان عادی از تیزهوش بیشتر است. اما دانش آموزان از نظر سازگاری فردی، باهم تفاوت معناداری ندارند. همچنین نتایج رابطه ی معناداری بین خودتعیین گری و سازگاری فردی دانش آموزان نشان می دهد(۰۱/۰P<). نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که نیاز به ارتباط و نیاز به شایستگی به میزان ۳۳ درصد می توانند سازگاری فردی دانش آموزان را پیش بینی نمایند. بنابراین وقتی نیازهای روانی دانش آموزان برآورده می شود، آنها به تکالیف درسی توجه بیشتری نموده و به انجام آنها علاقمند خواهند شد

کلیدواژه ها:

خودتعیین گری ، سازگاری فردی ، تیزهوش ، دانش آموزان