نقش ورزش و فعالیتهای فیزیکی یا آمادگی جسمانی برای زندگی سالم و مناسب برای افراد معلول

ورزش نقش کلیدی را در زندگی و ارتباطات اجتماعی افراد معلول ، همانند افراد غیر معلول ایفا مینماید . ورزش تمام شکل های فعالیت فیزیکی را در بر می گیرد و شامل بازی ، تفریح ، ورزش سازمان یافته ، غیر رسمی یا ورزش رقابتی و ورزش محلی یا بازیهایی که به برازندگی اندام ، آرامش فکری و روانی کمک می کند.در سه دهه گذشته ، تلاشها در عرصه ورزش معلولین و فعالیت مناسب فیزیکی به طور قابل ملاحظه ای رشد داشته است تحقیقات علمی نشان می دهد درگیری افراد معلول در ورزش و فعالیت فیزیکی منجر به پیشرفت میزان سلامتی جسمانی و فکری می شود. ورزش و فعالیت فیزیکی موجب بهبودی و شادابی روحیه در بیماران روحی روانی که دچار افسردگی و اضطراب هستند ، می شود بعلاوه ، اعتماد به نفس بالا و شعور و آگاهی اجتماعی و خودباوری را به همراه دارد و می تواند به توانمند شدن افراد معلول کمک کند. فعالیت بدنی می تواند در درمان بیماریهای مغزی مثل آلزایمر و افسردگی کمک کننده باشد. جلسات ورزشی سازماندهی شده متناسب با سطح آمادگی فرد ، یا پیاده روی ساده می تواند شانس یافتن دوستان جدید و داشتن ارتباط با جامعه را که برای کاهش احساس تنهایی روحی و روانی لازم هستند افزایش می دهد .فعالیت بدنی باعث بهبود بهداشت روانی ، تنظیم حرکتی و عملکرد تشخیص نیز می شود. شیوه زندگی فعال باعث می شود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند. در شبکه اجتماع باقی بمانند و با سایر مردم در سنین مختلف تعادل داشته باشند و انعطاف پذیری ، تعادل و قدرت عضلانی را بهبود می بخشد که می تواند از افتادن جلوگیری کند که علت عمده ناتوانی در افراد مسن می باشد.

کلیدواژه ها:

ورزش ، زندگی سالم ، آمادگی جسمانی ، آسیبهای نخاعی