مروری بر تاثیر آلایش دی اکسید تیتانیم با فلزات بر سلول های خورشیدی حساس به مواد رنگزا

با توجه به ذخایر محدود انرژی فسیلی و افزایش سطح مصرف انرژی در جهان، دیگر نمی توان به منابع موجود انرژی متکی بود و بنابراین کشور های پیشرفته دنیا به دنبال یافتن منابع جایگزین برای تولید انرژی الکتریکی هستند. بدین منظور استفاده از انرژی خورشیدی با توجه به مزایایی که دارد، مورد توجه قرار گرفته است. سلول های خورشیدی با روش های متنوع در نسل های مختلف تولید می شوند. از مسائل مهم در سلول های خورشیدی بازدهی، قیمت تمام شده و پایداری آن می باشد. سلول های خورشیدی نسل سوم (سلول های خورشیدی حساس شده به مواد رنگزا) با هزینه تولید پایین و روش تولید آسان تر در حال جایگزینی نسل های اول و دوم می باشد. مشکل این سلول ها بازدهی و پایداری کمتر آنها نسبت به نسل های گذشته سلول های خورشیدی می باشد. یکی از بخش های مهم این سلول ها فوتوآند بوده که وظیفه اصلی آن جذب نور و جمع آوری الکترون تولید شده می باشد. یکی از مهم ترین مواد مورد استفاده به عنوان فوتوآند TiO۲ می باشد. به منظور افزایش کارایی سلول های خورشیدی باید خواص فوتوآند TiO۲ بهینه شود. یکی از روش های بهینه سازی رفتار TiO۲ استفاده از آلایش در ساختار آن می باشد. مواد مختلفی به عنوان آلایش به ساختار TiO۲ افزوده می شود که در این مقاله مروری رفتار TiO۲ آلایش شده با فلزات بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

سلول های خورشیدی حساس شده به مواد رنگزا ، دی اکسید تیتانیم ، آلایش TiO۲ با فلزات ، عملکرد سلول خورشیدی