بررسی تحولی توانایی حل مساله در دانش آموزان مقطع ابتدایی با استفاده از برج هانوی

هدف پژوهش حاضر بررسی فرآیند رشد شناختی کودکان ۷ تا ۱۲ سال در حل مساله با استفاده از آزمون برج هانوی بود. روش پژوهش حاضر غیرآزمایشی و از نوع طرح های عاملی سه راهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی (اول تا ششم) استان قم در سال تحصیلی ۹۴- ۱۳۹۵ بود. تعداد ۱۸۰ نفر (۱۵ دختر و ۱۵ پسر در هر پایه) به روش تصادفی نظام مند انتخاب شدند. آنان پس از یادگیری، اقدام به انجام برج هانوی ۳ دیسک و ۴ دیسک نمودند و زمان و تعداد حرکت آنان ثبت شد. به منظور اطمینان از صحت یافته ها در سال ۱۳۹۵ آزمون پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده های جمع آوری شده از روش اندازه گیری مکرر (طرح دو بین-یک درون) استفاده شد. نتایج نشان داد که ابعاد مختلف رشد توان حل مساله در کودکان دارای رشد خطی است و توان حل مساله در دختران و پسران افزایش داشت.به این معنا که توان حل مساله در دختران و پسران با افزایش سن افزایش می یابد و حاکی از تکامل و بلوغ رشد عصبی- مغزی در آنان است.

کلیدواژه ها:

حل مساله ، رشد شناختی ، نظریه پیاژه ، برج هانوی