بررسی و پردازش دیداری تاب آوری شهری با تکنیک PROMETHEE- GAIA (موردمطالعه: شهر ایلام)

شهرنشینی به عنوان برترین شکل سکونت­گاه انسانی، ارتقای پایداری و تاب­آوری آن، یک اولویت است؛ لذا مطالعات تاب­آوری شهری و نحوه سنجش آن در شهرها اهمیت می یابد. این در حالی است که با وجود پیشرفت­های مهم در سال­های اخیر در این زمینه، روش­های موجود برای اندازه­گیری تاب­آوری شهری، تنها به تحلیل آن برای اختلالات خاص، یا از منظر تاب­آوری مهندسی بوده است. بر اساس ضرورت موضوع این پژوهش با استفاده از مدل سازی PROMETHEE ابتدا اقدام به شناخت مبانی مدیریت بحران ناشی از زلزله نموده و در مرحله بعد به تحلیل آماری شهر ایلام پرداخته است. لازم به ذکر است پژوهش حاضر دارای رویکرد توسعه­ای – کاربردی و روش تحقیق ترکیبی از روش­های (توصیفی، تحلیلی، کتابخانه ای و میدانی) است. همچنین جهت تحلیل و ترسیم از نرم­افزارهای GRAFER، EQS، EXCEL و ArcGIS، VPLS و AMOS-SPSS دیگر برنامه های موردنیاز استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان داده است بر اساس طرح­ریزی GAIA تنها نواحی ۱۲، ۳، ۸، ۵ و ۶ بیشترین تاب­آوری شهری را نسبت به دیگر نواحی دارا هستند و از نظر شاخص­سازی سه معیار تاسیسات و تجهیزات، فضای سبز و حمل ونقل در شهر ایلام باعث به وجود آمدن چنین فضایی گردیده است. همچنین بر اساس الگوی شبکه­ای تاب­آوری میزان فی مثبت ناحیه ۱۲ شهر ایلام برابر ۸۱/۰درصد و میزان فی منفی آن برابر ۱۹/۰ است. درنهایت بر اساس رتبه­بندی کمی مدل PROMETHEE ناحیه ۱۲ شهر ایلام با میزان ۶۲۳۱/۰ درصد تاب­آورترین و ناحیه ۹ شهر ایلام با میزان ۴۳۰۶/۰- درصد آسیب­پذیرترین ناحیه شهری است.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، PROMETHEE ، gaia ، تاب آوری شهری ، ایلام