تاثیر بازدارنده گی عصاره های آبی-الکلی آقطی و گردو بر شاخص های جوانه زنی، مورفولوژیک و بیوشیمیایی خرفه

به­منظور بررسی خصوصیات جوانه­زنی و رشد اولیه علف هرز خرفه تحت تاثیر غلظت­های عصاره­ی آبی-الکلی گردو (W) و آقطی (E)، دو آزمایش مجزا به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار طی یک فصل زراعی (۱۳۹۶) اجرا شد. تیمار­ها شامل عصاره آبی-الکلی گردو و آقطی به­صورت اثرات اصلی و متقابل در غلظت­های صفر، ۲۰، ۶۰ و ۱۰۰ درصد بودند. نتایج تجزیه واریانس شرایط آزمایشگاه و گلخانه نشان داد که تیمارهای عصاره­های آبی-الکلی گردو و آقطی بر تمامی صفات مورد بررسی اثر معنی­داری داشتند. به­طوری­که بیش­ترین اثر بازدارندگی مربوط به غلظت ۱۰۰ درصد عصاره­های آبی-الکلی گردو و آقطی بود. مقایسه میانگین داده­های شرایط آزمایشگاهی نشان داد که با افزایش میزان غلظت عصاره­های آبی-الکلی گردو و آقطی در شرایط آزمایشگاهی درصد جوانه­زنی، سرعت جوانه­زنی، طول ریشه­چه، طول ساقه­چه، وزن تر و خشک و شاخص بنیه بذر علف هرز خرفه نسبت به شاهد کاهش یافت. مقایسه میانگین داده­های شرایط گلخانه نشان داد که با افزایش میزان غلظت عصاره­های آبی-الکلی گردو و آقطی، طول ساقه، تعداد برگ در بوته، میزان رنگیزه­های فتوسنتزی مانند کلروفیل a،b  و کاروتنوئید­ها به­طور معنی­داری کاهش و میزان پرولین افزایش یافت. همچنین رشد ریشه­های فرعی گیاه خرفه کاهش معنی­داری نسبت به شاهد داشت که باعث کاهش رشد و وزن خشک اندام هوایی گیاه خرفه گردید. با توجه به نتایج به­دست­آمده در این مطالعه از عصاره­ی آبی-الکلی برگ گردو و آقطی در غلظت ۱۰۰ درصد می­توان برای کنترل علف هرز خرفه استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، پرولین ، سرعت جوانه زنی ، شاخص بنیه بذر ، کلروفیل