مقایسه شاخص های جوانه زنی، صفات مورفو-فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه های گوار و نخود تحت کاربرد سطوح مختلف نانوذرات روی و آهن

به­منظور بررسی اثر نانوذرات و غلظت­های مختلف آن­ها بر مراحل جوانه­زنی، رشد و نمو گیاهان زراعی، آزمایش­هایی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر بذور گوار و نخود در کشت پتری­دیش و گلدانی صورت گرفت. در کشت پتری­دیش، اثر غلظت­های مختلف نانوذرات روی و آهن (شاهد، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر) بر شاخص­های جوانه­زنی بذر و در کشت گلدانی اثرات غلظت­های مذکور نانوذرات روی و آهن بر صفات رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه­های گوار و نخود بررسی شدند. نتایج آزمایش پتری­دیش نشان داد که بیش­ترین درصد جوانه­زنی، مقاومت ریشه­چه و کم­ترین زمان رسیده به ۵۰ درصد جوانه­زنی تحت برهمکنش نخود × نانوذره آهن×۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر حاصل شد. همچنین، بیش­ترین سرعت جوانه­زنی برای بذور گوار و نخود تحت غلظت ۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر نانوذره آهن حاصل شد. نتایج آزمایش گلخانه­ای نیز نشان داد که بیش­ترین طول ساقه، وزن خشک اندام­های هوایی و ریشه برای گیاه گوار تحت غلظت ۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر نانوذره روی به دست آمد. همچنین، محتوای کلروفیل a، کلروفیل کل و پروتئین برگ تحت کاربرد ۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر نانوذره روی افزایش یافت. از طرفی، میزان کلروفیل b و کاروتنوئید­ها تحت غلظت ۳۰۰ میلی­گرم بر لیتر نانوذره آهن بیش­تر شد. به­طور کلی، نتیجه­گیری می­شود که نانوذرات روی و آهن در محدوده غلظت­های ۳۰۰-۱۰۰ میلی­گرم بر لیتر دارای اثرات مثبتی بر شاخص­های جوانه­زنی، رشدی، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی بذور و گیاهچه­های گوار و نخود می­باشند.

کلیدواژه ها:

پروتئین برگ ، جوانه زنی بذر ، رنگیزه های گیاهی ، گوار ، نانوتکنولوژی ، نخود