بررسی تغییر و تحول معنایی در سطح واژگان مناقبالعارفین شمس الدین احمد افلاکی با تکیه بر فصل چهارم این کتاب با عنوان " الفصل الرابع فی بیان مناقب سلطان الفقراء رحمه الله بین الوری شمس الحق و الدین التبریزی قدس الله سره"

زبان یکی از ابزارهای ارتباطی میان انسان هاست که همواره دچار تحول و دگرگونی می شود. یکی از تحولاتی که در سطح زبان صورت می گیرد، تحول معنایی واژه هاست؛ به گونه ای که معنای گذشته ی واژه ها با معنای امروزی متفاوت است و به اشکال مختلف بروز می کنند یا متروک می شوند یا معنای گذشته را فراموش کرده و معنای جدید گرفته اند و یا با حفظ معنای گذشته به معنای جدید خود ادامه می دهند. روش کار در این تحقیق به شیوه توصیفی کتابخانه ای است. این مقاله می کوشد تا تحول معنایی واژه- های زبان فارسی را در فصل چهارم این کتاب که در گذر زمان دچار تغییر و تحولات معنایی شده، مطالعه کند و در سه گروه به بررسی این تغییر و تحولات بپردازد؛ گروه اول: واژه هایی که در فارسی امروز به کلی متروک شده اند؛ گروه دوم: واژه هایی با چند معنی که یک معنی آنها متروک شده و معنی دیگری از آن مستعمل است؛ و گروه سوم: واژه هایی با حفظ معنی گذشته در فارسی امروز معنای جدید دارند. این پژوهش نشان دهنده ی چگونگی تحول و دگرگونی واژه های فصل چهارم مناقب العارفین بوده تا ابعاد و گونه های آن را در این کتاب مشخص سازد. نتیجه این پژوهش بیانگر این مطلب است که واژه ها در هر سطح بیان شده دچار تحول و دگرگونی شده اند.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، مناقب العارفین افلاکی ، تحول معنایی ، واژه ها