ارزیابی اثر بیکربنات سدیم و عصاره های گیاهی در جیره بر برخی فراسنجه های شکمبه ای در شرایط درون تنی

این پژوهش با هدف ارزیابی اثر سطوح مختلف بافرها و عصاره های گیاهی در جیره بر قابلیت هضم مواد مغذی در شرایط درونتنی در قالب طرح کاملا تصادفی، با ۴ تیمار و ۵ تکرار انجام شد. تیمارهای مورد آزمایش شامل: .۱ بیکربنات سدیم ۲ درصد (بدون عصاره) .۲ بیکربنات سدیم ۲ درصد+ عصاره آویشن ۴۰۰)میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره)، .۳بیکربنات سدیم ۲ درصد+ عصاره سیر ۳۰۰) میلیگرم در کیلوگرم ماده خشک جیره) و .۴ بیکربنات سدیم ۲ درصد+ عصاره اکالیپتوس ۱۵۰) میکرولیتر) بود. قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی بود و تفاوت معنیداری رانشان داد .(P<۰.۰۵) بیشترین قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین و چربی خام مربوط به بیکربنات سدیم ۲ درصد+ عصاره سیر بود که بهترتیب برابر ۷۱/۳۸، ۷۳/۷۰ و ۸۶/۵۲ درصد گزارش شد. به طور کلی نتایج نشان داد که استفاده از بافر و عصاره های گیاهی قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

بافر ، فراسنجه شکمبه ای ، شرایط درون تنی ، عصاره گیاهی.