تاثیر تمرین مهارتهای حرکتی بر هماهنگی حرکتی و اعتمادبنفس کودکانDCD

کودکان DCD از همتایان خود سنگین ترند و از فعالیت های جسمانی دوری میکنند.علاوه براین آنها موفقیت تحصیلی کمتری دارند. همچنین اعتمادبه نفس و شایستگی اجتماعی ضعیف از دیگر ویژگی های آنهاست .شواهد نشان میدهد که کودکان ( DCD ) به دلیل فقدان شایستگی حرکتی، اغلب از فرصت های به وجود آمده فعالیت های بدنی دور میمانند و به طور معناداری کمتر از هم سالان شان در فعالیت ها و بازی های آزاد یا سازماندهی شده شرکت میکنند . پژوهش حا ضر با هدف برر سی تاثیر یک برنامه تمرین ۷ هفته ای مهارت های حرکتی در کودکان پ سر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی DCD انجام شد ارزیابی کودکان با مجموعه سنجش حرکت کودکان (MABC-۲) انجام گرفته برر سی کودکان مکتب قرآن ، پیش دبستانی و دبستان تا پایه سوم محله های خیابان سعدی و بلوار قائم مقامی شهر ملایر با توجه به تمرکز مراکز آموزشی در محله های فوق صورت پذیرفت و بر اساس پرسشنامه و آزمون عملی (MABC-۲) تعداد ۱۷ کودک مبتلا به اختلال هماهنگی ر شدی انتخاب شدند که همگی از صدک پایین تر از ۱۶ در ارزیابی های مجموعه سنجش حرکت کودکان قرار داشتند پرسشنامه میزان اعتماد به نفس شامل ۳۲ سوال از هر ۱۷ کودک و والدین صورت پذیرفت شرکت کنندگان به یک گروه آزمایش ۱۰ نفره و یک گروه کنترل ۷ نفره تقسیم شده و گروه آزمایش به مدت ۷ هفته و ۳ بار در هفته و هر بار با مدت زمان ۴۰ دقیقه برنامه تمرینات مهارت های حرکتی را انجام دادند. و گروه کنترل روند طبیعی زندگی روزمره خود را طی نمود ند همه کودکان گروه آزمایش در رتبه صدک کل (MABC-۲) و در هر سه حوزه ( مهارت های دستی ، هدف گیری و گرفتن ، تعادل ) افزایش معنی داری داشتند ضمنا میزان اعتماد به نفس در همه کودکان به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده و در اکثر آنها دارای افزایش معنی داری بود و منجر به ارتباط بیشتر و عمیق تر کودکان با هم سالان خود که دچار این اختلال نی ستند گردید. این مطالعه نشان می دهد تمرین مهارت های حرکتی و فعالیت بدنی متناسب می تواند کیفیت هماهنگی رشد واعتماد به نفس و همچنین ایجاد ارتباط اجتماعی و عاطفی با همسالان را در کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

اختلال هماهنگی رشدی ، مهارت های حرکتی ، آزمون مجموعه سنجش حرکت کودکان