اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نارسایی هیجانی، رضایت زناشویی و بخشش در زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان درمانی شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نارسایی هیجانی، رضایت زناشویی و بخشش در زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان درمانی شهر اهواز بود. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان درمانی شهر اهواز بودند که تعداد ۴۰ نفر از این زوجین به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه ۲۰ نفری (گروه آزمایش و گروه گواه) قرار داده شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه نارسایی هیجانی، پرسشنامه رضایت زناشویی و پرسشنامه بخشش بودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANOVA) با استفاده از نسخه ۲۰ نرم افزار آماری SPSS تحلیل شد. یافته ها نشان داد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نارسایی هیجانی، رضایت زناشویی و بخشش در زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان درمانی شهر اهوازتاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

نارسایی هیجانی ، رضایت زناشویی ، بخشش ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد