رابطه بین تاب آوری و خودبیمارانگاری در طی شیوع ویروس کرونا

تاب آوری بر متغیر های مختلفی اثرگذار می باشد اما سنجش تاثیر آن بر اختلال خودبیمارانگاری مغفول مانده است. این مطالعه با هدف تعیین میزان تاثیرگذاری ابعاد مختلف تاب آوری در پیشگویی میزان خودبیمارانگاری افراد طی شیوع ویروس کرونا اجرا گردید. پژوهش کاربردی حاضر به روش پیمایشی با رویکرد توصیفی- همبستگی مقطعی انجام شده است. در این مطالعه تعداد ۳۰۰ نفر به عنوان اعضای نمونه به روش نمونه برداری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سنجش تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه خودبیمارانگاری ایوانز گردآوری و سپس با استفاده از نرم افزارSPSS ۲۱ و با بکارگیری آزمون های آماری توصیفی و استنباطی، از جمله ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. در این مطالعه، میانگین و انحراف معیار نمره تاب آوری ۷۴/۴۲ ± ۱۱/۱۹ از ۱۰۰ و خودبیمارانگاری ۲۷/۵۳ ± ۸/۴۸ از ۶۰ بود. یافته ها حاکی از آن بود که بین تاب آوری و خودبیمارانگاری (r= -۰/۷۷۵) همبستگی معنی دار وجود دارد .(P<۰/۰۵) براساس نتایج مطالعه ، باید به تاثیر سطح تاب آوری افراد بر اختلال خودبیمارانگاری افراد، توجه ویژه ای شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خودبیمارانگاری ، ویروس کرونا