بررسی جایگاه فناوری های آموزشی و ارتقاء کیفیت آن در حیطه مهارت آموزی

در نظام آموزش غیر رسمی و مهارت آموزی سه جزء اصلی فراگیر، مربی و محتوای آموزشی مورد توجه قرار می گیرند و فعالیت های مربی در کارگاه آموزشی به صورت ارتباط رو در رو و حضوری با فراگیران به منظور ایجاد یادگیری است. این در حالی است که آموزش باید دربرگیرنده تمام فعالیت های هدفمند یادگیری باشد و علاوه بر ارتباط رو در رو و حضوری، می تواند از روش های دیگری نظیر آموزش از راه دور، یادگیری مجازی و سایر قابلیت های فناورانه استفاده کند. آموزش های فنی و حرفه ای و مهارت آموزی در بخش صنعت و بازارکار اهمیت فراوانی دارند. همچنین نظام آموزش فنی و حرفه ای با سایر نظام های آموزشی تفاوت هایی دارد. با توسعه نظام مهارت آموزی و نیز توسعه فناوری های آموزشی و اطلاعات و ارتباطات، علاوه بر ارکان سنتی نظام آموزش کلاس محور شامل مربی، فراگیر و محتوای آموزشی ، بایستی جزء اساسی دیگری به عنوان جزء چهارم نظام آموزش مهارت مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش انجام شده، با توجه به نتایج حاصل از روش آلفای "کرونباخ" و مقیاس " لیکرت" و ارزیابی سطح کیفیت آموزش نظری و عملی در مراکز آموزشی فنی و حرفه ای و آموزشگاههای آزاد، تقویت جزء چهارم نظام آموزش و ارتقای کیفیت مهارت آموزی با استفاده از فناوری های اطلاعات و ارتباطات پیشنهاد شده است. محور اصلی راهکارهای پیشنهادی این تحقیق دقت در تنظیم و ارائه محتواهای آموزشی، ضبط حرفه ای صوتی و تصویری محتوای آموزشی ، ذخیره سازی، نگهداری و به اشتراک گذاری محتوای ارائه شده و ایجاد امکان دسترسی مداوم افراد مجاز به محتوای آموزشی به صورت الکترونیکی با استفاده از قابلیت های فناوری های اطلاعات و ارتباطات است.

کلیدواژه ها:

technical and vocational training ، quality of education ، skill training ، information and communication technology ، آموزش فنی و حرفه ای ، کیفیت آموزش ، مهارت آموزی ، فناوری اطلاعات و ارتباطات.