بررسی مفهوم نمادین » شب « در اشعار فروغ فرخزاد و سهراب سپهری

شب پیوسته عنصر مهم و برجسته در دیدگاه شاعران در طول سال ها و قرن ها بوده است .و شاعران به این واژه از چشم انداز های گوناگونی نگریسته اند در این مقاله که به شیوه ی تحلیلی بر اشعار دو تن از شاعران معاصر ( سهراب سپهری و فروخ فرخزاد) صورت گرفته، بر آنیم ضمن بررسی معنای شب در طی دوران متفاوت به تجزیه و تحلیل معنای نمادین حاصل از آن در اشعار شاعران نامبرده بپردازیم. در این مقاله که به روش تحلیلی اندیشه ها و نماد های متفاوت در اشعار شاعران نامبرده ارزیابی شده و شعرهایی که واژه ی شب داشته اند واکاوی گشته و می توان گفت که سهراب سپهری و فروغ فرخزاد به طور خودآگاه یا نا خودآگاه از واژه ی شب به عنوان نماد های متفاوت چون ابهام / تنهایی / مرگ / نا امیدی و ...استفاده کرده اند.