بازتاب انواع ادب غنایی در آیینه ی اشعار نیما یوشیج

اصطلاح ادب غنایی ره آورد مکتب رمانتیسم است که در عصر مشروطه به پیروی از شاعران و نویسندگان همین مکتب در آثار شاعران و نویسندگان معاصر ادب فارسی وارد گردیده است، به همین جهت داوری و نقد، درباره ی آثار ادبی معاصر فارسی، نسبت به آثار ادبی فارسی قدیم، آسان تر است ؛ زیرا که این گونه آثار تشابهاتی با آثار ادبی غرب دارند و به خوبی می توان بسیاری از آرای ناقدان اروپایی را درباره ی آثار معاصر خودشان بر آثار ادبی معاصر ایران تطبیق داد. در دوره مشروطه ارتباط بیشتر شاعران و نویسندگان ایرانی با فرهنگ و هنر اروپا، سبب آشنایی با ادبیات غرب و همچنین مکتب رمانتیسم بود که تاثیر این آشنایی را از همان آغاز می توان در آثار ادبی فارسی، اعم از نظم و نثر، به وضوح مشاهده کرد. در دوره ی معاصر نیز، شاعران زیادی از مکتب رمانتیسم به صورت های مختلف تاثیر پذیرفتند. نیما یوشیج از جمله ی شاعران طراز اول و صاحب سبک معاصر است که در نقش منتقد ادبی، با رعایت اصول و موازین مکتب رمانتیسم و ادب غنایی اروپایی و با تحقیق در مجموعه ی اشعار غنایی ادب فارسی قدیم، توانست انواع ادب غنایی اروپایی و فارسی را یکجا در آیینه ی اشعار خود اعم از: سنتی و نو منعکس کرده، گنجینه ی عظیمی از انواع مختلف ادب غنایی را در منظر چشم خوانندگان آثار شعری خود قرار دهد. این نوشتار به بحث و تحقیق در زمینه انواع ادب غنایی در اشعار نیما یوشیج پرداخته است.

کلیدواژه ها:

نیما یوشیج ، ادب غنایی ، انواع ادب غنایی ، مکتب رمانتیسم