بررسی اثر سمیت سلولی سویه های اکتینومیستی انتاگونیست بر روی رده سلولی سرطان کلورکتال

سابقه و هدف: اکتینومیست ها به دلیل داشتن متابولیت های ثانویه فراوان منبع خوبی برای کشف داروهای جدید هستند. از آنجاکه سلول های قارچی و انسانی هر دو یوکاریوت هستند احتمالا متابولیت های اکتینومیست های آنتاگونیست قارچی، رشد سلول های سرطانی را نیز مهار می کنند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات ضد سرطانی دو سویه اکتینومیست بر روی سلول های سرطانی کلورکتال می باشد.   مواد و روشها: فعالیت آنتاگونیستی ۲۴ سویه اکتینومیستی که از رشد سلول های یک بیمارگر گیاهی، Phytophthora capsici ممانعت می کردند بر علیه ۴ عامل بیمارگر گیاهی دیگر بررسی شد. دو سویه منتخب که بیشترین فعالیت آنتاگونیستی را بر علیه بیمارگرها نشان دادند، از نظر تولید سیدروفور بررسی شدند. اثر سیتوتاکسیسیتی این دو سویه با استفاده از تست MTT در in vitro بر روی رده سلولی SW۴۸۰ مورد سنجش قرار گرفته و درصد IC۵۰ تعیین شد.     یافته ها: تنها دو سویه منتخب بر علیه بیمارگر Phytophthora drechsleri به ترتیب ۳۰ و ۵۴ درصد اثر بازدارندگی داشتند. سویه ۴۰۸ بر علیه Pythium ultimum تاثیر ممانعت کننده نداشت در حالیکه سویه ۶۰۱۰ به طور کامل از رشد آن جلوگیری کرد. این سویه برخلاف سویه ۴۰۸، رشد دو بیمارگر Rhizoctonia solani و Fusarium oxysporum را نیز در حدود ۷۰ درصد کنترل کرد. تنها سویه ۴۰۸ قادر به تولید سیدروفور بود.  تاثیر معنی دار تیمار بر سلول های سرطانی روده به ترتیب در غلظت های ۴۷/۲ و ۷۱/۲ درصد (حجمی/حجمی) معنی دار بود.     نتیجه گیری: نتایج این مطالعه فرضیه ما را که متابولیت های ثانویه اکتینومیست های آنتاگونیست می توانند موجب مرگ سلول های سرطانی بشوند اثبات کرد. استفاده از سلول های قارچی و یا اوومیستی به عنوان روشی ساده، ایمن و ارزان برای غربال اکتینومیست های کاندید کشف داروهای ضد سرطان جدید معرفی می شود. 

کلیدواژه ها:

Colorectal Neoplasms ، Actinomycetes ، Cell Viability ، Iau Science. ، نیوپلاسم های کولورکتال ، اکتینومیست ها ، قابلیت زیستی سلول ، Iau Science