بررسی شاخصهای تاثیرگذار بر کیفیت مسکن اشتراکی و اهمیت آن در بلندمرتبه های پایدار (نمونه موردی مسکن مهر بوکان)

رشد و گسترش افقی شهرها مشکلات فراونی به وجود آورده است، مانند آلودگی هوا، ترافیک، مصرف بالای انرژی و از همه مهمتر از بین رفتن زمینهای مرغوب کشاورزی و زیستگاه های طبیعی. الگوی فعلی معماری و شهرسازی جوابگوی مشکلات نیست و بایستی این الگو اصلاح شود و رشد و گسترش عمودی شهر جایگزین الگوی فعلی گردد. اما گسترش عمودی شهر و زندگی آپارتمانی نیازمند الزاماتی است که اگر مورد توجه قرار نگیرند میتواند ایجاد مشکل کند. مسکن مهر به عنوان گسترده ترین مسکن اشتراکی و بلند در ایران فرصت خوبی را فراهم آورده است تا نقاط قوت و ضعف این نوع معماری مورد برسی قرار گرفته و با رفع کاستیهای آن به یک معماری پایدار بلندمرتبه دست یافت. چگونه میتوان بر مشکلات بلندمرتبه نشینی فائق آمد؟ چگونه با ارتقاء شاخصهای مسکن اشتراکی میتوان به یک الگو برای معماری پایدار در بلندمرتبه ها دست یافت؟ هدف از این تحقیق آشنایی با مشکلات مسکن مهر بوکان، تحقیق در مورد شاخصهای کیفی مسکن و تاثیر این شاخصها برهم در بلندمرتبه ها و ترسیم الگویی بهتر برای طراحی بلندمرتبه های پایدار است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی میباشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای، تحقیقات میدانی و پرسشنامه انجام گرفته است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که شاخص های کیفی مسکن مهر بوکان فاقد کیفیت است، در بلندمرتبه هایی مانند مسکن مهر، اگر شاخصهای کیفی مورد توجه قرار نگیرند میتوانند موجب نارضایتی شدید و عدم استقبال از چنین پروژهایی از طرف عموم مردم بشوند، اما با ارتقاء شاخصها، این الگوی ساخت و ساز به یک الگوی پایدار تبدیل میگردد.

کلیدواژه ها:

مسکن مهر ، معماری پایدار ، شاخصهای کیفی ، بلندمرتبه سازی پایدار