بررسی رابطه ی بین سبک های تفکر با رضایت از زندگی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سبکهای تفکر با رضایت از زندگی در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد بودند. از جامعه آماری مذکور نمونه ای به حجم ۳۵۲ نفر ۳۰)درصد مرد و ۷۰درصد زن) به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه های سبکهای تفکر استرنبرگ و واگنر (۱۹۹۲) و رضایت از زندگی داینر ( (۱۹۸۵ بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه به شیوه ی گام به گام، آزمون t گروه های مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سبکهای تفکر اجرایی، قضایی، تکسالاری، سلسله مراتبی، هرج و مرج سالاری، کلی، جزئی، بیرونی و آزادمنشانه با رضایت از زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰/۰۱)؛ اما بین سبکهای تفکر قانونگذار، گروه سالای، درونی و محافظه کار با رضایت از زندگی رابطه معناداری وجود ندارد .(p>۰/۰۵) علاوه بر این براساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام، از بین متغیر های پیش بین وارد شده در تحلیل، سبکهای تفکر قضایی و سلسله مراتبی با هم ۵ درصد از واریانس رضایت از زندگی را تبیین میکنند. همچنین نتایج آزمون t گروه های مستقل نشان داد که میانگین رضایت از زندگی دانشجویان دختر بیشتر از پسر میباشد(.(p<۰/۰۵ همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین میانگین رضایت از زندگی دانشجویان گروه های آموزشی مختلف تفاوت معناداری وجود ندارد .(p>۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

سبکهای تفکر ، رضایت از زندگی ، دانشجویان.