بررسی رابطه بین سلامت معنوی با خودکارآمد در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی بین سلامت معنوی با خودکارآمدی در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی مرکز آموزش عالی پلدختر بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند. از جامعه آماری پژوهش حاضر، تعداد حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۳۰ (۱۹۷۰) نفر انتخاب شد که به صورت آنلاین در این مطالعه شرکت کردند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس سلامت معنوی (SWBS) و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر (GSE-۱۷) بود. تحلیل داده ها به روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۲۲ انجام شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین کل مقیاس سلامت معنوی و خرده مولفه های آن با خودکارآمدی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد .(p<۰/۰۱) همچنین نتایج حاصل از اجرای رگرسیون چندگانه نشان داد که خرده مولفه های سلامت معنوی قادر به پیشبینی خودکارآمدی میباشند. نتایج پژوهش از نقش سلامت معنوی بر خودکارآمدی دانشجویان حمایت میکند.

کلیدواژه ها:

سلامت معنوی ، خودکارآمدی ، دانشجویان.