بررسی نقش روانشناسی مثبت نگر بر میزان پایبندی و بازگشت معتادان درحال عود اعتیاد

روانشناسی مثبت گرا شاخه ای نوین از علم روانشناسی به شمار می آید که تکیه بر توانمندیها را جایگزین نگاه آسیب شناختی نموده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش روانشناسی مثبت نگر بر میزان پایبندی و بازگشت معتادان درحال عود اعتیاد شهر شیراز می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه افرادسوء مصرف مواد مخدر هستند که برای ترک مصرف مواد مخدر به مراکز ترک اعتیاد شهر شیراز درسال۱۴۰۰-۹۹ مراجعه کرده اند. و با استفاده از روش نمونه گیری در دردسترس از میان جامعه آماری ۱۲۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه ( یک گروه ۶۰ نفره که عود مصرف مواد را داشته اند، و یک گروه ۶۰ نفر پاک مانده از اعتیاد) گمارده شدند. معیارهای ورود به پژوهش: حداقل ۶ماه از زمان حضور آنان در مراکز اعتیاد گذشته باشد، داشتن سابقه اعتیاد، داشتن حداقل۱ بار سابقه ترک مواد، گذشت کمتر از۶ ماه از ترک و داشتن انگیزه برای شرکت در برنامه انتخاب گردیدند و به سوالات مقیاس پیش بینی بازگشت((PRS پاسخ دادند. داده های استخراج شده با روش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش بیست و چهارم مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج حاکی از آن بود که روان شناسی مثبت گرا با بهره گیری از توانمندی ها توانسته است به یاری بیماران وابسته به مواد بشتابد. همچنین، بازتاب اثربخشی شاخص های مثبت گرا را می توان در کارامدی مولفه های معنوی در درمان اعتیاد مشاهده نمود. امروزه معنویت و تکیه بر شاخص های روحانی به جای اتکا بر فرایندهای درمان دارویی جای خود را در حیطه اعتیاد باز نموده است.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، عود اعتیاد ، سوء مصرف مواد.