بررسی دیدگاه دینی بر اثربخشی روانشناسی مثبت نگر روی سلامت افراد جامعه

مقوله مثبت نگر ی، موضوعی است که در دهه های اخیر در روانشناسی مطرح گردیده است. زیرا در ابتدای ظهور روانشناسی، توجه آن بیشتر معطوف به نقاط ضعف و منفی انسانها بود و در پی درمان آسیبهای روانی و بیماری های روحی و ورانی بود، ولی در سالهای اخیر دیدگاه روانشناسی مثبت نگر مورد توجه روانشناسان قرار گرفت و توجه ویژهای را در دو بعد روانشناسی و دین به خود جلب نموده است. در روانشناسی مثبت نگر بر خلاف روانشناسی قدیم، تمرکز بر روی خصایص و توانمندیهای انسان از جمله امید، خوشبینی و شادی است. از طرف دیگر، دین اسلام هم در آموزه های قرآنی و روایات، بر تفکر مثبت و مثبت اندیشی همواره تاکید داشته و تفکر مثبت را باعث بهداشت روان افراد جامعه میداند. مطالعه حال حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزه های دین مبین اسلام در مبتنگری افراد جامعه و سلامت روان آنها، به صورت مروری و مطالعه ی کتابخانه ای تحقیقات و مطالعات صورت گرفته میپردازد. نتایج این مطالعه بیان داشت که بین مفاهیم روانشناختی مثبت نگر و آموزه های دینی قرابت نزدیکی وجود دارد به طوری که در هر دو مفهوم، علاوه بر اینکه به جنبه های منفی وجود انسان اشاره گشته است، ولی تاکید آنها بیشتر بر تواناییها و جنبه های مثبت بشر است و نگاه مثبتی به انسان و ابعاد وجودی انسان دارد.

کلیدواژه ها:

اسلام ، دین ، روانشناسی مثبت نگر ، سلامت ، مثبت نگر ی