بررسی جایگاه استفاده از روش یادگیری مشارکتی در افزایش یادگیری و مهارت های اجتماعی دانش آموزان

امروزه با توجه به گسترش روابط اجتماعی، آموزش مهارتهای تفکر و یادگیری از طریق روشهای فعال ضروری می باشد و این امر با تغییرات بنیادی در مدارس میسر می گردد. یکی از روشهای نوین در تکنولوژی یادگیری روش یادگیری مشارکتی می باشد . با توجه به اینکه رشد مهارتهای اجتماعی در ایجاد ارتباط با دیگران، ابراز عقاید و احساسات، همکاری، مسئولیت پذیری و رشد توانایی های دانش آموزان نقش بسزایی دارد. در روشهای سنتی معلمان اغلب گوینده بوده و از دانش آموزان انتظار دارند که به صحبت های آنان گوش دهند. بحث گروهی جایگاه چندانی در کلاس درس ندارد و اگر سئوال پرسیده شود، موجب وادارکردن دانش آموزان به تفکر مطالب درسی نمی شود، بلکه بیشتر هدف این است که دانش آموزان از این طریق برای امتحان آماده شوند. از دید کارشناسان تعلیم و تربیت، دانش آموزانی که از طریق یادگیری فعال به یادگیری میپ ردازند، نه تنها بهتر فرا می گیرند، بلکه از یادگیری لذت بیشتری هم می برند .زیرا آنها به جای این که شنونده صرف باشند، فعالانه در جریان یادگیری مشارکت می کنند و خود را مسئول یادگیری خویش می دانند. ازجمله روش های فعالی که امروزی توجه صاحبنظران تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است، یادگیری مشارکتی است. شواهد پژوهشی نشان می دهد بیشتر مسایلی که در روش سنتی و غیرفعال به چشم میخورد، در رویکرد مشارکتی به حداقل میرسد بنابراین هدف بررسی جایگاه استفاده از روش یادگیری مشارکتی در افزایش یادگیری و مهارت های اجتماعی دانش آموزان می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، فرآیند یادگیری ، مهارت های اجتماعی ، دانش آموزان