بررسی میزان آمادگی خود راهبری در یادگیری و سبک های یادگیری دانش اموزان دوره متوسطه شهرستان میناب

موضوع این پژوهش بررسی میزان آمادگی خود راهبری در یادگیری و سبک های یادگیری دانش اموزان دوره متوسطه شهرستان میناب می باشد. هدف این پژوهش تعیین رابطه ی بین آمادگی خود راهبری در یادگیری و سبک های یادگیری آزمودنی ها می باشد. روش این پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش مجموع دانش اموزان دوره متوسطه شهرستان میناب می باشند که تعداد آنها ۲۶۰۰ نفر می باشد و حجم نمونه نیز با توجه به جدول مورگان ۲۶۱ نفر ۱۳۱ ) نفر دخترو ۱۳۰ نفر پسر )انتخاب گردید. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای است و جهت گردآوری داده ها نیز از دو پرسشنامه آمادگی خود راهبری در یادگیری گاگلیمینو و پرسشنامه جهت گردآوری داده ها نیز از دو پرسشنامه آمادگی خود راهبری در یادگیری گاگلیمینو((۱۹۷۸ که توسط شوشتری زاده((۱۳۸۹ مورد استفاده قرار گرفته است و دومین پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سبک یادگیری کلب بود . پرسشنامه سبک یادگیری کلب شامل ۱۴ سوال می باشد که به دو بخش هفت تایی تقسیم می گردد و برای تعیین پایایی مقیاس آمادگی خود راهبری در یادگیری از روش الفای کرونباخ استفاده شد و ضریب آلفای کرونباخ ./۸۶ بدست آمد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین آمادگی خود راهبری در یادگیری و سبک های یادگیری رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، سبک های یادگیری ، خودراهبری