بررسی اثر بخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر کیفیت زندگی دانش آموزان طلاق دربخش رودخانه

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مثبت نگری بر افزایش کیفیت زندگی در دانش آموزان طلاق در بخش رودخانه بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با گروه آزمایش و گواه بود ؟روش نمونه گیری ابتدا کل جامعه آماری به تعداد ۵۷ نفر پرسشنامه ی کیفیت زندگی sf-۳۶را تکمیل کردند و شرکت کنندگانی که پایین ترین نمره را اخذ کردند تعداد ۲۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند ؟به گروه آزمایش چهار جلسه ی نود دقیقه ای به صورت هفتگی، آموزش مثبت نگری ارائه گردید در پایان آموزش، از هر دو گروه خواسته شد پرسشنامه مذکور را دوباره تکمیل نمایند برای تحلیل داده ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری MANCOVA و تحلیل کوواریانس تک متغیری ANCOVA استفاده شد نتایج آزمون های تجزیه و تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک متغیری نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه در افزایش کیفیت زندگی در مرحله پس آزمون وجود دارد ؟نتایج نشان می دهد که آموزش گروهی مثبت نگری باعث افزایش تمامی زیر مقیاس های کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است .

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، کیفیت زندگی ، دانش آموز طلاق