بررسی نماهای خانه دردورهای پهلوی اول وپهلوی دوم وجمهوری ازسال۱۳۱۰تا۱۳۶۰
محل انتشار: ششمین همایش ملی معماری و شهر پایدار
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 321
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCSAC06_281
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
چکیده مقاله:
در معماری سنتی ایرانی ، آرایشی که پس از پایان کار ساختمان بر آن بیفزایند را آمود می گویند، مانند تزیین الحاقی ، نماسازی سنگی یا آجری ، کاشیکاری و گچبری نمای ساختمان شامل دو سوی اصلی ساختمان یا بیشتر، قسمت ورودی پشت بام و ورودی اصلی ساختمان بسته به شکل و نوع زمین می باشد در اغلب کشورها طراحی و ساخت این قسمت ها برای همخوانی نما با بافت قالب زیر نظر سازمانهای شهری صورت می گیرد.نمای شهری یکی از مهمترین عناصر شهری است که بر حس مکان عموم مردم موثر است و از ترکیب نمای ساختمان ها در کنار هم به وجود می آید. این عناصر شهری در طول تاریخ از عوامل مختلف کالبدی ،اقتصادی ،اجتماعی ،فرهنگی و... تاثیر گرفته است . هدف از این تحقیق بررسی المان ها و مصالح موثر نما سازی در دوره پهلوی دوم و سه ده ه بعد از انقلاب اسلامی است و همچنین ارائه راهکارهایی برای بالا بردن کیفیت فیزیکی و بصری در نمای شهری می باشد. به طور کل نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که معماری ایران از دوره پهلوی (به خصوص پهلوی دوم) تحت تاثیر جریان تاثیر گذار معماری مدرن بود که ماحصل ان صورت ایرانی این سبک با عنوان شبه مدرنیستی نام گذاری گردید.
نویسندگان
احمدرضا کابلی
گروه معماری،واحدماهشهر،دانشگاه آزاداسلامی،ماهشهر،ایران.
احلام عبیداوی
دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری، موسسه ی مهراروندآبادان.