نقش بیوفیلیک در طراحی آسایشگاه بیماران روانی و تاثیر آن بر روی بیماران

مسائل روحی روانی از نظر تاثیرگذاری بر سلامت بسیار مهم بوده و مورد توجه قرار گیرد. سلامت و تکامل روانی حائز اهمیت ترین امر در زندگی محسوب میشود و دوری انسان از محیطهای طبیعی، سبب افزایش عوامل تنش زا و استرسزا و در نتیجه افزایش بیماریهای روحی و جسمی در افراد گردیده است.شناسایی عوامل محیطی بر کاهش استرس و اضطراب در بیماران روحی روانی و به کار گیری آن مولفه ها در طراحی آسایشگاه بیماران روانی تاثیرگذار میباشند. با تاکید بر طراحی محیطی و تلفیق محیط طبیعی و مصنوع در فضاهای درمانی با استفاده از اصول معماری بیوفیلیک (معماری سبز) میتوان امکان بهبود و شفای بیماران را افزایش داد. اصول طراحی بیوفیلیک در محیط های درمانی میتواند استرس را کاهش، خلاقیت و روشنفکری، رفاه و تسریع بهبودی ما را افزایش دهد. الگوی طراحی بیوفیولیک، روابط بین طبیعت، زیست شناسی انسان و طراحی محیط ساخته شده را بیان میکنند. نتایج تحلیلی این پژوهش، بیانگر تاثیر بیشتر وجود طبیعت در محیط انسان ساخت میباشد و خود نشان گر ارتباط مثبت میان بیمار و طبیعت و بهبود کیفیات زیستی محیط درمانی میباشد. بنابراین طراحی محیط درمانی بیوفیلک میتواند منجر به ارتقای شاخصه های سلامت بیمار شود. محیط درمانی باید به گونه ای با طبیعت تلفیق شود که استرس بیماران را به گونه ی قابل ملاحضه ای کاهش دهد. طراحی بیوفیلیک به عنوان یک رویکرد طراحی جدید، ادغام عناصر طبیعی را ترویج می کند که منجر به تاثیر قابل توجهی بر سلامت، رفاه و بهره وری انسان میشود.

کلیدواژه ها:

بیوفیلیک ، بیمارروانی ، طبیعت ، استرس