نقش معماری سبز در فرهنگ شهروندی و معماری

انسان موجودی پیچیده است که دارای انگیزه های مادی، روحی و معنوی گوناگون و متفاوت میباشد. بر این اساس معماران و طراحان امروزه توجه ویژه ای به شناخت رفتارهای انسان و درک وی از فضای معماری دارند.یکی از مهمترین دغدغه های انسان عصر جدید وجود پیامدهای منفی جهان صنعتی ، نظیر آلودگی روز افزون محیط زیست، کاهش منابع طبیعی و سوخت های فسیلی می باشد. معماری سبز به جستجوی راه حلی برای به حداقل رساندن اثرات منفی ساختمانها در محیط زیست است. این نوع معماری ، با اصول و مبانی منطبق با ویژگیهای طبیعت و انرژیهای پاک ، اثرات نامحدود آلودگیهای زیست محیطی را کنترل نموده و به مناسب ترین طریق در ساختمان ها مورد استفاده قرار می گیرد و موجب پیدایش معماری پایدار میگردد. رشد سریع جمعیت و عدم توجه به طبیعت منجر به مصرف بیش از حد سوخت های فسیلی و در نتیجه خسارت های جبران ناپذیری به محیط زیست می شود. دلیل اهمیت این موضوع این است که در معماری رویکردهای نوینی، همچون معماری سبز ایجاد کرده است. تلاش در جهت طراحی خانه های سبز با بهره گیری از انرژی های پاک و فضاهای طبیعی در آن ، از راهکارهای این رویکرد است که موجب کاهش معضلات زیست محیطی میشود. امروزه معماری و ساخت و ساز یکی از حوزه هایی است که توسعه پایدار خواهان برتری آن در عملکردهای زیست محیطی اجتماعی و اقتصادی است. ظهور معماری سبز با بهره گیری از اصولی چون حفاظت از انرژی ، کار با اقلیم ،احترام به کاربران و گشایش جدیدی در معماری ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ شهروندی ، معماری ، معماری سبز ، ویژگی معماری سبز