بررسی جوانه زنی و رشد گیاهچه سه گونه گیاه سالیکورنیا در پاسخ به سطوح شوری ناشی از کلرید سدیم با استفاده از تابع گامپرتز
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 199
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-15-1_018
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر سطوح شوری ناشی از کلرید سدیم بر جوانه زنی (در محیط کشت پتری دیش) و رشد گیاهچه (کشت گلدانی) گیاه سالیکورنیا دو آزمایش مجزا هریک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۳۹۸ در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهیدچمران اهواز اجرا شد. تیمارهای آزمایشی در دو آزمایش شامل شش سطح شوری (شاهد با استفاده از آب مقطر، ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰ و ۵۰ دسی زیمنس بر متر) و سه گونه گیاه سالیکورنیا (Gorgan ecotype S. persica، S. biglovii و S. europaea) بودند. نتایج نشان دهنده اثر معنی دار برهمکنش شوری و گونه بر صفات مورد مطالعه در هر دو آزمایش بود. در هرسه گونه به جز در صفات ضریب یکنواختی جوانه زنی، درصد آب بافتی گیاهچه و فنول کل، بیشترین مقدار تمام صفات در تیمار شاهد و کمترین مقدار آن در سطح ۵۰ دسی زیمنس بر متر اعمال شوری مشاهده شد. به نحوی که بیشترین درصد آب بافتی گیاهچه (با میانگین ۸۹.۴۴ درصد) در تیمار شوری ۴۰ دسی زیمنس بر متر و گونه S. europaea بدست آمد. همچنین بیشترین مقدار فنول کل و فلاوونوئید نیز در تیمار شوری ۲۰ دسی زیمنس بر متر و گونه S. persica به ترتیب با میانگین های ۰.۱۵۶ و ۰.۰۳۱ میلی گرم بر گرم وزن تر مشاهده شد. بر اساس نتایج تابع سیگموئیدی (گامپرتز) نیز (R۲adj≥۰.۹۵ و RMSE≤۳.۲۵) با افزایش سطوح شوری از سطح شاهد به ۵۰ دسی زیمنس بر متر، زمان رسیدن به ۵۰ درصد جوانه زنی به ترتیب از ۵.۷۳ به ۱۶.۲۰ روز در گونه S. persica ، از ۴.۴۲ به ۱۷.۰۷ روز در گونه S. biglovii و ۵.۷۵ به ۱۱.۹۵ روز در گونه S. europaea افزایش یافت. حال با آگاهی از رفتار متفاوت گونه ها در سطوح بالاتر از ۱۰ دسی زیمنس بر متر اعمال شوری، بررسی دقیق تر عکس العمل های گیاهی به سطوح شوری بین شاهد (آب مقطر) و تیمار ۱۰ دسی زیمنس بر متر در برنامه های به نژادی این گونه ها قابل توصیه است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یزدان ایزدی
دانشجوی دکتری زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
مجید نبی پور
استاد گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
غلامحسن رنجبر
استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :