تاثیر قصه گویی بر خودانگاره ی کودکان نوخوان

قصه گویی یکی از مهمترین و بنیادیترین روشهای غیرمستقیم برای انتقال مفاهیم به دنیای مخاطبان به ویژه کودکان، به شمار می آید. خودانگاره به معنای درک فردی ما از رفتار، توانایی ها و ویژگیهای منحصر به فرد خود است. براساس تقسیم بندی رده های سنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کودکان نوخوان در رده سنی۷ تا ۹ سال قرار میگیرند. این پژوهش با هدف واکاوی تاثیر قصه گویی بر خودانگاره ی کودکان نوخوان با روش تحقیق کتابخانه ای و فیش برداری صورت گرفت. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که قصه میتواند بر روی شخصیت کودک نوخوان که به دنبال کشف حقیقت است تاثیر بگذارد. سبب سختکوشی کودک در برابر احساس حقارت میشود. حس مسئولیت پذیری کودک را تقویت میکند. این فرصت را به کودک میدهد تا با تقسیم منصفانه ی کالاهای مادی و مفهوم عدالت و بیعدالتی آشنا شود و با الگو قرار دادن شخصیت های قصه، خود انگاره ی خود را در زمینه ی برابری، امتیاز و احسان بشناسد و تقویت نماید . از این رو لازم است این قالب هنری به عنوان وسیلهای موثر در زمینه های آموزشی، پرورشی و بهداشت روانی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، خودانگاره ، کودک ، نوخوان