پیشبینی رفتارهای خودآسیب رسانی در نوجوانان مبتال به اختلال شخصیت مرزی از طریق سهم پیوند بالینی و سرشت عاطفی- هیجانی

داشتن اختلال شخصیت مرزی میتواند روند تکامل و رشد طبیعی نوجوان را مختل کرده و او را با ناسازگاریهای مختلف فردی ،اجتماعی و... روبروکند. لذا، هدف پژوهش حاضر پیشبینی رفتارهای خودآسیب رسانی در نوجوانان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی از طریق سهم پیوند بالینی و سرشت عاطفی- هیجانی بود. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی میباشد. کلیه نوجوانان پسران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بهزیستی استان البرز در تابستان ۱۳۹۸ ، جامعه آماری این پژوهش را تشکیل دادند و تعداد ۱۰۱ نفر ، به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش جمع آوری اطلاعات در این پژوهش به این صورت بود که ابتدا با استفاده ازنمره برش ) ۱۲ ( در مقیاس شخصیت مرزی (STB) و تائید تشخیصی مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID-II) افراد موردنظر انتخاب شدند و سپس از آنها خواسته شد به پرسشنامههای حساسیت به طرد، خود جرحی تعمدی، سرشت عاطفی- هیجانی و پیوند والدینی پاسخ دهند. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمونهای همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشبینی رفتارهای خودآسیب رسانی در نوجوانان مبتلابه اختلال شخصیت مرزی از طریق سهم پیوند بالینی و سرشت عاطفی- هیجانی قابل تبیین است. ما نتیجه گرفتیم که مراقبت والدینی با نشانگان اختلال شخصیت رابطه منفی و حمایت افراطی با نشانگان اختلال شخصیت رابطه مثبت دارد.

کلیدواژه ها:

رفتارهای خودآسیب رسانی ، نوجوانان ، مبتلابه اختلال شخصیت مرزی ، پیوند بالینی ، سرشت عاطفی-هیجانی