تاثیر سیما و منظر شهری در میزان افسردگی و افزایش خشونت در بافت فرسوده( نمونه موردی منطقه ۱۲ تهران)

بیان مسئله: فضا یکی از اصلی ترین و مهم ترین بسترهای نیاز انسان و یکی از مفاهیم مرتبط رابطه انسان و معماری بوده و فضا و محیط پیرامون، تاثیر بسزایی در سلامت افراد دارد، در همین راستا محیط زندگی فردی یکی از مولفه های تاثیرگذار در سلامت روان می باشد. لزوم این پژوهش شناخت و تاثیر مولفه هایی نظیر سما نامناسب شهری، عدم توازن همسایگی، متریال ناهمگون و تاثیر آن در رشد و افزایش خشونت و نزاع و چگونگی کاهش مولفه های ذکر شده در بررسی موردی منطقه ۱۲ تهران صورت گرفته است.هدف پژوهش: معرفی مولفه های معماری منظر و طراحی شهری، کاهش افسردگی و خشونت در فضا و استفاده از رنگها و نظم و تاثیر آن در سلامت روان میباشد.روش پژوهش: به منظور پاسخگویی به پرسش های پژوهش حاضر، سعی بر جمع آوری اسناد پژوهش های مربوط و جمع آوری نظر متخصصین روانشناس و طراحان با روش مصاحبه پرسشنامه پرداخته و روابط داده ها با آزمون ناپارامتری فریدمن از طریق نرم افزار SPSS مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.نتیجه گیری: سیما و منظر شهری نامناسب می تواند تاثیرات مخربی روی روح و روان انسان گذاشته و باعث جرم خیزی یک منطقه و محله و همچنین یک جامعه گردد.

کلیدواژه ها:

سیمای نامناسب شهری ، افسردگی ، سلامت روان- فضاهای جرم خیز