بررسی مقدماتی الگوی ترسیم ساعت در کودکان با و بدون نارساخوانی تحولی

پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی ترسیم ساعت در کودکانبا و بدون نارساخوانی تحولی و ارزیابی آزمون ترسیم ساعت به عنوانابزاری برای غربالگری در جمعیت کودکان ایرانی انجام شد. پژوهشحاضر از نوع پسرویدادی با گروه همتا است که در آن ۵۳ دانشآموزنارساخوان ۹ تا ۱۱ ساله با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و ۵۳دانشآموز عادی که از نظر سن، جنسیت، دست برتری، پایه ی تحصیلیو هوش بهر با آن ها همتا بودند، با روش نمونهگیری در دسترس انتخابشدند. از این رو حجم کل نمونه مورد بررسی ۱۰۶ نفر بود.شرکت کنندگان، پس از تکمیل فرم معلمان و والدین فهرست نشان هیمرضی کودک، مقیاس هوشی وکسلر کودکان، آزمون تشخیص خواندنو مصاحبه با ساختار براساس ملاکهای چاپ چهارم راهنمای تشخیصیو آماری انجمن روان پزشکی آمریکا انتخاب شدند. مفهوم سازی زمان وترسیم ساعت، به طور جداگانه و با استفاده از سامانه نمره گذاری کوهن،ریکی،کیبی و ادموندز که بر روی کودکان مدرسه رو هنجار شده بود،مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با تحلیل واریانس چند متغیری تحلیلشد. نتایج نشان داد که عملکرد کودکان با نارساخوانی تحولی، در ترسیمساعت و جایگزینی عقربه ها به طور معناداری از کودکان عادیضعیف تر است. تحلیل کیفی عملکرد، خطاهایی را آشکار ساخت کهناشی از برنامه ریزی ضعیف در انجام تکلی فهای نیازمند هماهنگی است.با توجه به تحلیل های کمی و کیفی و تفاوت های بین الگوی ترسیمساعت در کودکان با و بدون نارساخوانی تحولی، آزمون ترسیم ساعتابزار غربالگری مناسب و بخش سودمندی از ارزیابی جامع عصب روان شناختی در کودکان با نارساخوانی تحولی است.

کلیدواژه ها:

آزمون ترسیم ساعت ، نارساخوانی تحولی ، ارزیابی عصب روان شناختی ، کارکردهای اجرایی