اثربخشی خودآموزی کلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری

هدف پژوهش حاضر مطالعه ی اثربخشی خودآموزیکلامی بر بهبود سازگاری اجتماعی بود. روش پژوهش حاضرآزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترلمی باشد. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دختر باناتوانی یادگیری پایه ی چهارم و پنجم ابتدایی در مرکز ویژه۹۰- ناتوانی های یادگیری شهر قزوین در سال تحصیلی ۹۱می باشد. ۲۰ دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ی سازگاری اجتماعی بود. نتایجآزمون تحلیل کوواریانس پس از تعدیل اثر پیش آزمون نشانداد که خودآموزی کلامی بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان باناتوانی های یادگیری تاثیر مثبت دارد. یافته های این پژوهش رامی توان در کارهای آموزشی و مشاوره به کار برد.

کلیدواژه ها:

خودآموزی کلامی ، سازگاری اجتماعی ، ناتوانی های یادگیری