تدوین برنامه آموزش مهارت های اجتماعی و بررسی اثربخشی آن بر کفایت اجتماعی کودکان با اختلال یادگیری غیرکلامی و اختلال اتیسم عملکرد بالا

پژوهش با هدف تدوین و بررسی اثربخشی مهارتهای اجتماعی بر کفایت اجتماعی کودکان با اختلال های اتیسم و اختلال یادگیری غیرکلامی انجام شده است. این پژوهش از لحاظ گردآوری داده ها، از نوع نیمه آزمایشی و به لحاظ هدف، کاربردی می­باشد. جامعه آماری، شامل کلیه کودکان با اختلال های اتیسم و یادگیری که در مراکز توانبخشی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۵-۱۳۹۴ آموزش دریافت می کنند. ۲۰ دانش­آموزی (۱۰کودک با اختلال اتیسم از مرکز اتیسم دوم آوریل و ۱۰ کودک با اختلال یادگیری غیرکلامی از مرکز یادگیری توحید) به عنوان نمونه آماری به تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از نیمرخ اجتماعی بلینی استفاده شد. برنامه مهارت های اجتماعی شامل؛ مهارت های رفتاری، شناختی، هیجانی، ارتباطی و آمایه های انگیزشی، داستان های اجتماعی و اظهارات هیجانی، در ۱۲ جلسه آموزشی و هرجلسه به مدت ۹۰ دقیقه، برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که فرضیه های پژوهش در سطح ۱/۰۰۰ معنی دار است و آموزش مهارت های اجتماعی برای هر دو گروه موثر بوده ولی عملکرد دانش آموزان با اختلال­ یادگیری نسبت به دانش آموزان با اختلال اتیسم، در همه مولفه های کفایت اجتماعی بهتر است.

کلیدواژه ها:

مهارت اجتماعی ، کفایت اجتماعی ، اختلال یادگیری غیر کلامی ، اختلال اتیسم