سنجش میزان آسیب پذیری محلات شهری در تطابق با اصول پدافند غیرعامل مطالعه ی موردی: شهر شهرکرد

هدف پژوهش حاضر، سنجش میزان ایمنی شهرکرد بر اساس اصول پدافند غیرعامل، سطحبندی شهر بر مبنای میزان آسیبپذیری، الگوی پراکندگی زیرساختهای شهری و سازمانهای مهم تصمیمگیری در سطح شهر است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی است، بستر مورد مطالعه شهر شهرکرد است که با استفاده از شاخصهای مکانی موثر بر ایمنی، به سنجش میزان آسیبپذیری شهر در زمان بروز جنگ پرداخته شده است. برای تحلیل دادهها ابتدا معیارها و زیرمعیارهای شهری به کمک مدل ANP در محیط نرمافزارSuper Decisions  مقایسه و امتیازگذاری شدهاند، سپس ضریب اهمیت هر یک از معیارهای اصلی به کمک مدل AHP و در نرمافزار Expert choice سنجیده شده است. پس از ارزیابی معیارها و زیرمعیارها، فاصله از معیارهایی که دوری و نزدیکی به آنها و یا تراکم و پراکندگی از آنها مهم بوده در محیط نرمافزار Arc Gis برآورد شده و پس از طی فرایندهای مذکور، شهر شهرکرد از نظر میزان آسیبپذیری در ۶ طبقه (آسیبپذیری خیلی زیاد، زیاد، متوسط، نسبتا کم، کم و خیلیکم) از هم متمایز شده است. 

کلیدواژه ها:

ایمنی ، آسیبپذیری ، پدافند غیرعامل ، محلات شهری ، شهر شهرکرد