ویژگی های ادبیات پایداری با محوریت شهید قاسم سلیمانی در شعر شاعران (مطالعه موردی: سعید بیابانکی، علیرضا قزوه و علی معلم دامغانی)

پایداری و تاب آوری در برابر متجاوزان به میهن و حق و حقوق مردم در ادبیات فارسی ریشه در تاریخ پرفراز و نشیب ایران دارد! مردم سرزمینی که همیشه در معرض جنگ ها و حق کشی های حاکمان ستمگر قرار داشته است؛ به نوعی باور ذاتی، برای مقابله با دشمنان و ستمگران اشراف پیدا می کنند و با دشمنان خود به مقابله برمی خیزند. این باور در ایرانیان بسیار ریشه دار و ژرف است. انعکاس چنین باوری درآثار شاعران و نویسندگان، ادبیات پایدری نامیده می شود. در این پژوهش جلوه ها و ویژگی های پایداری شهید قاسم سلیمانی در شعر علیرضا قزوه، محمدعلی دامغانی، سعیدبیابانکی بررسی می شود. برای انجام پژوهش اشعاری از شاعران یادشده انتخاب شده است که اختصاص به شهادت قاسم سلیمانی دارند؛ و سپس ویژگی های پایداری در این اشعار که منبعث از رفتار شهید سلیمانی است تجزیه و تحلیل شده است. به نظر می رسد مولفه های پایداری در شعر شاعران با محوریت شهید سلیمانی، بیشتر حول محور آزادی خواهی، بیگانه ستیزی، افکار ضد استعماری، میهن پرستی، ایجاد و گسترش آگاهی دینی، افشاگری علیه ستمگران، از خودگذشتگی در راه شکوفایی، ایثار و. . . می چرخد.

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، ادب اعتراضی ، فرهنگ ایثارگری ، شهید سلیمانی