تحلیل ناایستای بارش های حدی با رویکرد سری فراتر از آستانه ی اوج

بارش های حدی به وقایع بارشی ای گویند که به ندرت اتفاق می افتند و دارای شدت زیادی می باشند، پدیده ی گرمایش زمین و تغییر اقلیم باعث افزایش رویدادهای حدی در سال های اخیر شده است. در کشور ما اغلب طراحی سازه های آبی بر اساس فرض ایستایی سری زمانی بارش می باشد و با توجه به پدیده ی تغییر اقلیم لازم است تا به سمت مدل های ناایستا حرکت کنیم. دو رویکرد مهم از قبیل بلوک حداکثر سالانه و سری فراتر از آستانه ی اوج جهت گزینش داده های حدی وجود دارد، در این مطالعه با انتخاب ایستگاه سفیدچاه در استان مازندران به تحلیل ناایستای بارش های حدی این ایستگاه در یک بازه ی زمانی ۳۲ ساله و با رویکرد سری فراتر از آستانه ی اوج پرداخته شد، بارش ها با استفاده از توزیع تعمیم یافته ی پارتو به اشکال مختلف ناایستا و تحلیل گردید و با استفاده از معیارهای اطلاعاتی بیزین و آکایکه و آزمون نسبت درست نمایی با مدل ایستا مقایسه شد. مقادیر آزمون نسبت درست نمایی و معیار اطلاعاتی بیزین، بهبود عملکرد مدل های ناایستا را نشان دادند ، اما معیار اطلاعاتی آکایکه بهبود چندانی را در مدل های ناایستا نسبت به مدل ایستا نشان نداد.

کلیدواژه ها:

ناایستا ، ایستا ، بارش حدی ، توزیع پارتو ، آستانه ی اوج