جانمایی بهینه حسگرهای پایشی در سازهای خرپایی با استفاده از معیار اطمینان مودال توسط الگوریتم ازدحام ذرات

مشکل قرار دادن حسگرها نقش مهمی در حوزه کاربردهای پایش سلامت سازه و تخمین پارامتر در دینامیک سازه ایفا می کند. در این مقاله، ابتدا الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات معرفی شده و برای قرار دادن حسگرها به طور بهینه بر روی یک نمونه خرپایی به منظور شناسایی مودال استفاده می شود. سپس، با تابع ارزیاب به عنوان معیارهای بهینه ساخته می شوند که به ترتیب بر اساس معیار اطمینان مودال و حداکثر کردن معیارهای رویت پذیری ماتریس گرام هست. تابع ارزیابی تمایز بین اشکال حالت با هدف به حداکثر رساندن عناصر قطری در ماتریس معیار اطمینان مودال استفاده می شود. در نهایت، یک مدل سازه خرپایی به عنوان نمونه ای برای نشان دادن کارایی و اعتبار روش پیشنهادی در نظر گرفته شده است. نتایج عددی نشان می دهد که این روش با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات می تواند مکان بهینه سنسورها را با موفقیت پیدا کند و فرکانس های مودال سازه خرپایی را به طور دقیق با روش تابع پاسخ فرکانسی شناسایی کند.

کلیدواژه ها:

جانمایی بهینه حسگر ، الگوریتم ازدحام ذرات ، معیار اطمینان مودال ، پایش سلامت سازه