مصالح هوشمند، چیستی و نقش آنها در فرآیند معماری پایدار

به دنبال رشد، توسعه و پیشرفت جوامع و نیاز آنها در جهت همگام بودن با پیشرفت های تکنولوژی در دهه های اخیر، تاثیرات مخربی بر محیطزیست واردشده است که از مهمترین آنها می توان به مصرف بی رویه منابع انرژی تجدید ناپذیر در صنایع گوناگون برای فراهم آوردن آسایش و رفاه انسان اشاره داشت. توجه به این مسئله به خصوص در جوامع درحال توسعه از اهمیت بسیاری برخوردار است چرا که سلامت محیط زیست امری حیاتی است و با سلامت و کیفیت زندگی انسان ها رابطه ی مستقیم دارد، بنابراین باید در کنار توسعه به حفظ محیط زیست توجه داشت. ازجمله صنایعی که تاثیر زیادی بر محیط زیست دارد، صنعت ساختمان سازی است که با توجه به انتخاب نوع مصالح و توجه به به کارگیری انرژی های تجدید پذیر در ساختمان و صفر انرژی بودن ساختمان ها می توان گامی اساسی به سوی معماری پایدار و توسعه پایدار برداشت. نظر به اهمیت معماری پایدار و با توجه به آن که در پژوهش های انجام شده به ندرت به جنبه های استفاده از مصالح هوشمند به منظور افزایش کیفیت معماری پایدار پرداخته شده است. در واقع لازمه دست یافتن به بنای پایدار، بکار گرفتن دوباره تکنولوژی در راستای تولید مصالح هوشمند و متریال های نوینی است که رفتار اکولوژیک ساختمان را درجهت مدیریت هوشمند انرژی پیش برد، و این به معنای بکارگیری مصالحی است که به بهترین شکل خود را با تغییرات محیطی تطبیق دهند. مصالح هوشمند پاسخی برای نیازهای تکنولوژیکی قرن بیست و یکم می باشد. استفاده از مصالح هوشمند در معماری علاوه بر اینکه به طور غیر قابل تصوری مقدار مصالح و انرژی سرمایه گذاری شده در ساختمان ها را کاهش می دهد، انسان را قادر به طراحی محیط های ساده مجزا، مستقیم و صریح که شرایط مناسب تری را در فضا برای ساکنان فراهم می کنند، می سازند. در این مقاله مفهوم پایداری در معماری ذکر گردیده و سپس به مفهوم هوشمندی و تقسیم بندی انواع مصالح هوشمند پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، پایداری ، مصالح هوشمند ، معماری ، انرژی