مروری بر روش های بازرسی و ارزیابی پل های فولادی در دوره بهره برداری

یک سازه پس از گذشت زمان و در اثر نوع کاربری، اعمال بارگذاری های بیش از مقادیر منظور شده در طراحی و یا عوامل مختلف دیگری همچون تاثیر شرایط محیطی که باعث فرسایش و زوال مصالح سازه ها می شود، ممکن است دچار آسیب هایی شود. در صورت عدم اصلاح این آسیب ها، خرابی در سازه گسترش یافته و در نهایت باعث از بین رفتن آن می شود بنابراین لزوم شناسایی محل و نوع آسیب در سازه بسیار حائز اهمیت است. با استفاده از روش های عیب یابی سازه می توان مکان های آسیب در سازه آسیب دیده را شناسایی نمود و بدین ترتیب با انجام اقدامات لازم، از گسترش آسیب در اعضای مختلف سازه جلوگیری کرد و عمر سازه را افزایش داد. در این راستا روش های غیر مخرب به دلیل کم هزینه و اقتصادی بودن، دارای اهمیت ویژه ای هستند. علاوه براین، می توان با پیش بینی مکان های ضعف سازه، عملیات بهینه ای جهت ترمیم و بهسازی آن در برابر زلزله انجام داد بدین صورت که با شناسایی محل های ضعف سازه و ترمیم فقط همان قسمت آسیب دیده، می توان از صرف هزینه های زیاد و بعضا غیر عملی جهت ترمیم کل سازه جلوگیری نمود. در این مقاله پس از ارائه مبانی پایش سلامت سازه ها به مرور مطالعات و پژوهش های پیشین انجام شده در مورد روش های پایش سلامت پل های فولادی پرداخته شده و درنهایت مقایسه ای بین عوامل بررسی شده در این تحقیقات و نتایج حاصل انجام شده است.

کلیدواژه ها:

بازرسی ، پایش ، سلامت سازه ، پل های فولادی